ഇത്തവണത്തെ വരവ് ഒരു അഘോഷമാക്കണമെന്ന് കരുതി തന്നെ യാണു കൈമള് ചേട്ടന് നാട്ടിലെത്തിയത്. പഴയ കൂട്ടുകാരേയും, ഇ-മെയില് സുഹൃത്തുക്കളെയും കാണുക, കുറെയൊക്കെ ചുറ്റിത്തിരിയുക എന്ന ലക്ഷ്യങ്ങള് നടപ്പിലാക്കാന് ഒരു വാഹനം വാടകയ്ക്ക് എടുത്തു.
പൊട്ടിപ്പൊളിഞ്ഞ റോഡിലൂടുള്ള യാത്ര അത്രയ്ക്കു രസിച്ചില്ല. ഓരോഗട്ടറിലും വണ്ടി ചാടുമ്പോള്, മലയാളത്തിലും ആംഗലേയത്തിലുമുള്ള തെറികള് അറിയാതെ ഉരുവിട്ട് വലതുവശം ചേര്ന്ന് യാത്ര തുടരുമ്പോഴാണു അതു സംഭവിച്ചത്: വൃത്തിയായി തുടച്ച് വച്ചിരുന്ന വിന്ഡ് സ്ക്രീനില് അതിസാരം ബാധിച്ച ഏതോ ഒരു പറവ കാഷ്ടിച്ചിരിക്കുന്നു! മറ്റൊരവസരത്തിലായിരുന്നു എങ്കില്, ആ പക്ഷിയുടെ ചിത്രവും, അതിന്റെ കുടുംബ പശ്ചാത്തലവും ഒക്കെ എടുത്തിട്ടേ കൈമള് അവിടന്ന് മാറുകയുള്ളു. വിന്ഡ് സ്ക്രീനിലെ വൃത്തികേട് മാറ്റാന് കൈമള് കാറിന്റെ വൈപ്പര് പ്രവര്ത്തിപ്പിച്ചു. എന്നാല് വൈപ്പര്ബ്ലേഡ് ഒരു പെയിന്റ് ബ്രഷു പോലെ കാറിന്റെ ചില്ലിനെ പക്ഷിക്കാഷ്ഠം കൊണ്ടു മോടി പിടിപ്പിച്ചു. മുന്നോട്ടുള്ള കാഴ്ച തടസ്സപ്പെട്ടതു കാരണം, ഇനി മുന്നൊട്ട് പോകണമേങ്കില് വിന്ഡ് സ്ക്രീന് കഴുകാതെ നിവര്ത്തി ഇല്ലെന്നായി. റോഡരുകില് കണ്ട ഒരു കടയ്ക്കുമുന്നില് തന്റെ തവേര കാര് നിര്ത്തി അദ്ദേഹം പുറത്തിറങ്ങി. ഒരു ചെറുക്കന് കടയില്നിന്നും കൈമളെ തറപ്പിച്ചു നോക്കി. മലയാളീസിന്റെ തുറിച്ച്നോട്ടം തന്നെ!
“ടെയ്, മിനറല് വാട്ടരില്ലെടെ ഇവടെ?” കൈമള് ചോദിച്ചു.
പയ്യന്സ് മറുപടി യായി തിരിച്ചൊരു ചോദ്യം, “സാറേ, തണുത്തത് ഇല്ല. തണുവില്ലാത്തതു മതിയോ?”
“ഏതേലൊന്നു എടുക്കട” കടയ്ക്കുള്ളില് നിന്നും ഒരു കുപ്പിയെടുത്ത് പയ്യന് കൈമളിനുനേര്ക്ക് നീട്ടി. ഒരു ലോക്കല് ബ്രാന്റാണു അതെന്നു കൈമള് ആകുപ്പിയിലെ ലേബലില് നോക്കി മനസ്സിലാക്കി. ഈകോളി, ഹെപ്പറ്റിറ്റിസ് വൈറസ്സ് എന്നിവരൊക്കെ കുപ്പിക്കുള്ളില് ഉണ്ടാവുമെന്നു കൈമളിനു തോന്നി. ഏതെങ്കിലും മള്ട്ടി നാഷണല് കമ്പനിക്കാരുടെ കുടിവെള്ളം ഉണ്ടോ എന്നന്വേഷിച്ച അദ്ദേഹത്തോട് പയ്യന് പറഞ്ഞു, “സാറെ, റോയല് ചലഞ്ചിന്റെ ക്ലബ് സോഡ ഉണ്ട് മതിയോ?”
സോഡ. അതൊരു നല്ല പരിപാടിയാണെന്ന് കൈമള്ക്കു തോന്നി. കുപ്പി നന്നായി കുലുക്കി ഒരു സ്പ്രേ പോലെ ഉപയോഗിക്കാമെന്ന് കൈമള് കണക്കു കൂട്ടി. എന്നാല് കുപ്പി കയ്യില് വാങ്ങി തുറക്കാന് ശ്രമിച്ചപ്പോള്, അടപ്പു തുറന്നു വരുന്നില്ല! ഈ മല്ലൂസിന്റെ ഒരു കാര്യം- ഒരു കുപ്പി പോലും മര്യാദയ്ക്ക് തുറക്കാന് പറ്റുന്ന വിധത്തില് ഉണ്ടാക്കാന് അറിയില്ല. കൈമള് മനസ്സിലോര്ത്തു, എന്നിട്ട് പയ്യനോടു മൊഴിഞ്ഞു, “എട കുട്ടാ, ഇതൊന്നു തുറന്നു താ”
പയ്യന് അകത്തുനിന്നും ഒരു കത്തിയെടുത്ത് കുപ്പിയുടെ അടപ്പ് തുറക്കുമെന്നാണു കൈമള് കരുതിയത്. എന്നാല് അല്ഭുതം: കുപ്പി കയ്യില് കിട്ടിയപാടെ പയ്യന് കുപ്പിയുടെ അടപ്പ് തുറന്ന് കൈമളിനെ ഏല്പ്പിച്ചു. കൈവെള്ളയാല് കുപ്പിയുടെ വായ് അടച്ച് നന്നായൊന്നു കുലുക്കി കുപ്പിയിലെ വെള്ളം കാറിന്റെ ചില്ലിലേക്ക് സ്പ്രേ ചെയ്തു. അതോടോപ്പം വൈപ്പറും പ്രവര്ത്തിപ്പിച്ചു. സംഗതി ക്ലീന്. ഒന്നു മുഖം കൂടി കഴുകാമെന്ന് വച്ച് നോക്കിയപ്പോള് കുപ്പി കാലി.
“ഏയ് പയ്യന്, ഒരു കുപ്പി കൂടി “, കൈമള് ആവപ്പെട്ടു. കൈമളിന്റെ ക്ലീനിങ് സാകൂതം നോക്കി രസിക്കുകയായിരുന്നു പയ്യന്സ്. റോയല് ചലഞ്ചിന്റെ ഒരു കുപ്പി സോഡ കൂടി പയ്യന് കൈമള്ക്കു കൊടുത്തു.
“തുറക്കണോ സാര്“, പയ്യന്റെ സ്വരത്തില് ഒരു പരിഹാസച്ചുവയുണ്ടോ? കൈമളിനൊരു സംശയം. അങ്ങനെയങ്ങ് വിട്ടുകൊടുത്ത്കൂടാ. അവനു ഒരു നിമിഷം കൊണ്ടു തുറക്കാമെങ്കില് തനിക്കും അതാവുമെന്നു കാണിച്ച് കൊടുക്കണം. അദ്ദേഹം കുപ്പി വാങ്ങി തുറക്കാന് ശ്രമിച്ചപ്പോള് തന്നെ പയ്യന്സ് ഒരു ക്ലൂ കൊടുത്തു: “സ്സാറേ, വലത്തേക്കല്ലാ, ഇടത്തേക്ക് തിരിച്ചാ അടപ്പ് തുറക്കേണ്ടത്“. തനിക്കു പറ്റിയ അമളി അപ്പോഴാണു കൈമളിനു മനസ്സിലായത്. മുഖത്ത് വന്ന ചമ്മല് അറിയിക്കാതെ ഒരു നൂറുരൂപ നോട്ട് എടുത്ത് പയ്യനു കൊടുത്തു. ബാക്കി വാങ്ങണോ എന്നു ഒരു നിമിഷം ആലോചിച്ചു. അഴുക്കും പൊടിയും നിറഞ്ഞ പഴകിയ നോട്ടുകളായിരിക്കും തിരിച്ചു തരിക എന്നും അത് കയ്യില് എടുത്താല് കൂടെ കിട്ടുന്ന രോഗാണുക്കളെപ്പറ്റിയും കയ്മള് ചിന്തിച്ചു. അദ്ദേഹം കാറില് കയറി എഞ്ചിന് സ്റ്റാര്ട് ചെയ്തു. കടയ്ക്കകത്ത് നിന്നും പയ്യന്സ് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു, “സാറെ ബാക്കി-“
“ ബാക്കി നീ കയ്യില് വച്ചോ”, കൈമള്. രോഗാണുക്കള് തനിക്കു വേണ്ട!പയ്യന് കാറിനടുത്തേക്ക് ഓടി വന്നു. “സാറ് തെക്കോട്ടല്ലേ പോവുന്നത്?. ഇവിടുന്ന് ഒരു കിലൊ മീറ്റര് പോയാല് ബിദ്ധി മാന്ദ്യമുള്ളവരെ പരിശീലിപ്പിക്കുന്ന ഒരു സ്ഥാപനമുണ്ട്. സാറിനു ബാക്കി ആവശ്യമില്ല എങ്കില് ഈ കാശ് അവര്ക്ക് സഭാവന ചെയ്യൂ. അവര്ക്ക് സന്തോഷമാവും“. അടഞ്ഞ് കൊണ്ടിരുന്ന കാര് വിന്ഡൊയിലൂടെ ബാക്കി തുക കാറിലേക്കിട്ട് പയ്യന് തിരിഞ്ഞു നടന്നു. ലവന്റെ ഒരു പൊങ്ങച്ചം! കാറ് നീങ്ങിത്തുടങ്ങിയപ്പോള് കൈമള് ആലോചിച്ചതു മലയാളീസിന്റെ പൊങ്ങച്ച മനോഭാവത്തെ പറ്റി ആയിരുന്നു. ഈ മലയാളീസിനെയെല്ലാം മന്ദ ബുദ്ധി വിദ്യാലയത്തില് ചേര്ത്ത് പരിശീലനം കൊടുക്കേണ്ടതാണ് എന്ന് മനസ്സിലോര്ത്ത് കൈമള് വണ്ടിയുടെ ഗിയര് മാറ്റി.